لباس کار به عنوان یکی از وسایل حفاظت فردی می باشد و کارکنان و کارگران هر سازمان و کارخانه ای باید با لباسکار مناسب آن محل کار حاضر شوند. لباسکار به عنوان یک پوشش سراسری بدن ( اعم از تنه و دست و پا ) را در مقابل شرایط مختلف محیطی محافظت می کند. ساده ترین ظاهر لباس کار در دو فرم ظاهری کاپشن و شلوار (دو تکه) و لباس کار یکسره( یک تکه یا سرهمی یا به اسم بویلرسوت هم شناخته می شود) و از جنس متنوع اعم از پلی استر پنبه، ویسکوز، کتان، فلامنت یا ترکیبی از آنها استفاده می شود.

انواع لباسکار

لباس کار، به عنوان یک وسیله حفاظت فردی، جزء تجهیزات مهم کارکنان و کارگران در هر سازمان و کارخانه می‌باشد. این لباس‌ها پوشش سراسری تنه، دست و پاها را در مقابل شرایط مختلف محیطی حفاظت می‌کنند. ظاهر ساده‌ترین لباس کار شامل کاپشن و شلوار (دوتکه) یا لباس کار یک‌سره (یک‌تکه یا بویلرسوت) است و از جنس‌های متنوعی اعم از پلی استر، پنبه، ویسکوز، کتان، فلامنت یا ترکیبی از آنها تهیه می‌شود.

استفاده از الیاف طبیعی در پارچه لباس کار، به تبادل حرارت بهتر و آسان‌تر کمک می‌کند. همچنین لباس‌های کار با شرایط خاص مانند لباس عایق سرما و رطوبت، لباس نسوز و ضد حرارت، و لباس‌های ضد مواد شیمیایی و رادیواکتیو نیز برای شرایط خاص مورد استفاده قرار می‌گیرند.

کاربردهای لباس کار شامل حفاظت از سراسر بدن (تنه، دست و پا) در مقابل شرایط محیطی مختلف است. لباس کار به سه شکل اصلی تهیه می‌شود: از نوع اول به صورت کاپشن و شلوار کار (دوتکه)، از نوع دوم به صورت لباس کار یک‌تکه یا سرهمی (بیلرسوت یا کاورال نیز نامیده می‌شود) و از نوع سوم به صورت لباس کار دوبندی (بدون آستین).

پارچه لباس کار از مخلوطی از کتان و پلی استر یا کتان و ویسکوز تولید می‌شود، که درصدهای متداول آن به صورت ۳۵% و ۶۵%، ۷۰% و ۳۰% یا کتان ۱۰۰% می‌باشد. برای مثال، پارچه جین معروف به مناسبیت برای جوشکاری از جنس کتان ۱۰۰% است.

خصوصیات کلی لباس کار

۱٫ متناسب با بدن: لباس کار دو تکه باید به طور دقیق متناسب با اندازه بدن استفاده‌کننده باشد تا احساس راحتی و سهولت در حرکت را فراهم کند.

۲٫مناسب برای محیط کار: لباس کار باید به‌گونه‌ای طراحی شده باشد که توانایی مقابله با شرایط محیطی مختلف مانند گرد و غبار، مواد قابل انفجار و اشتعالی، مواد مضر و خورنده را داشته باشد.

۳٫ محافظت کامل: این لباس باید مناطق حساس بدن از جمله سر، دست و پا را به‌طور کامل پوشش دهد تا در معرض خطرات کاری قرار نگیرد.

۴٫ مناسب برای مشاغل و فصول: با توجه به نوع شغل و شرایط آب و هوایی، لباس کار باید مناسب با فصول مختلف سال و نیازهای مشاغل مختلف باشد؛ به عنوان مثال، لباس کار ضد آب برای فصول بارانی یا لباس کار گرم برای شرایط سرد.

۵٫ مقاومت و دوام: لباس کار باید از جنسی باشد که دوام و مقاومت بالایی در برابر سایش، شستشو و زمان داشته باشد تا مدت زمان استفاده طولانی را تضمین کند.

۶٫ محافظت در برابر خطرات خاص: برخی از لباس‌های کار باید از ویژگی‌های خاصی برخوردار باشند مانند مقاومت در برابر حرارت بالا، مواد شیمیایی خطرناک، اشعه مادون قرمز و غیره.

۷٫ قابلیت تنظیم و تنوع: لباس کار باید از امکاناتی برای تنظیم اندازه و تنوع در طراحی برخوردار باشد تا بتواند به راحتی با نیازهای مختلف کاربران سازگاری داشته باشد.

۸٫ مطابق با استانداردها و مقررات: تمامی لباس‌های کار باید مطابق با استانداردها و مقررات ایمنی مربوطه باشند و تضمین کننده‌ی ایمنی و سلامت کاربران باشند.