فاتح استادعبداله پور

تیم سردار در سال ۱۳۷۹ توسط علی خدامرادی در شهر بوکان تاسیس شد و ۹ سال در لیگ برتر استان حضور داشت و بعد‌ها در راستای پروژه انتخاباتی مدیران سابق فدراسیون فوتبال به لیگ دسته دوم راه یافت.
داستان تیم‌های پر طرفدار در فوتبال ایران، فقط در ماجرا‌هایتیم‌های لیگ برتری و مطرح خلاصه نمی‌شود. در لیگ دسته دوم فوتبال کشور هم هستند تیم‌هایی که تماشاگران بسیار زیادی را به استادیوم‌ها می‌کشانند و هواداران آنان از بسیاری از تیم‌های کنونی لیگ برتری و لیگ دسته اول هم بیشتر است؛ یکی از تیم‌ها “سردار بوکان” است که چند سالی است به عنوان یک تیم پرطرفدار و مردمی در فوتبال ایران ظهور کرده است که هنور هم با وجود مشکلات مالی و مدیریتی عمده اش، پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های بالایی برای رشد دارد.
تیم سردار در سال ۱۳۷۹ توسط علی خدامرادی در شهر بوکان تاسیس شد و ۹ سال در لیگ برتر استان حضور داشت؛ بعد‌ها در راستای پروژه انتخاباتی مدیران سابق فدراسیون فوتبال که سر و صدای زیادی هم در رسانه‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایجاد کرده بود، مجوز حضور در مسابقات لیگ دسته دوم کشور را به دست آورد. در آن مقطع علی کفاشیان مدیریت فدراسیون فوتبال در آستانه انتخابات ریاست، اقدام به واگذاری سهمیه تیم‌های لیگ دویی به هیئت‌های فوتبال استان‌ها و شهرستان‌های مختلف فوتبال کشور کرد که انتقاد شدیدی هم در پی داشت؛ با این حال سهمیه شهر بوکان در انتخابات مجمع فوتبال استان در سال ۱۳۹۳ توسط شخص علی کفاشیان، رئیس وقت فدراسیون به این شهر و هیئت فوتبال هدیه شد.
سردار اولین سال خود را در لیگ دسته دوم با مربیگری رضا وطنخواه در فصل ۹۴–۹۵ آغاز کرد و پیروز قربانی بازیکن سابق استقلال تهران برای فصل‌های ۹۵ تا ۹۷ هدایت این تیم را برعهده داشت که در مهر ماه امسال به دلیل کسب نتایج ضعیف، استعفا داد و داود سید عباسی بازیکن سال‌های نه چندان دور استقلال و پرسپولیس، در ششم آبان ماه، سرمربیگری این تیم را برعهده گرفت.
سردار بوکان در چند سال حضور خود در لیگ دسته دوم به سختی توانسته است در لیگ باقی بماند و علی رغم وعده‌های مکرر مسئولان، مشکلات مدیریتی و مالی اش همواره پا برجا بوده است.
در جریان انتخابات مجلس شورای اسلامی سال ۹۴، یکی از کاندیدا‌ها در بوکان، با اعلام حمایت از تیم سردار و دعوت از بازیکنان و کادر فنی به ستاد انتحاباتی خود، بزرگترین بهره برداری سیاسی از سردار بوکان را رقم زد و بعد‌ها علی رغم پیروزی در انتخابات، سردار را به حال خود رها کرد!
سال ۱۳۹۵ نیز که حواشی سردار به اوج خود رسیده بود، مسئولان شهرستانی با توجه به فشار مردم مجبور شدند فکری چاره‌ای برای مشکلات اقتصادی و مدیریتی سردار بیاندیشند که در نخستین قدم با توافق صورت گرفته بین مدیران شورای شهر، اداره ورزش و جوانان، مدیرعامل سابق و هیأت فوتبال تصمیم گرفته شد که مدیریت تیم به شورای شهر بوکان واگذار گردد؛ توافق‌های اولیه این بود که شورای شهر علاوه بر هزینه‌های فصل جاری ٣۵٠ میلیون تومان بدهی سال گذشته تیم را هم پرداخت کند، اما مشکلات شدید اقتصادی و کمبود نقدینگی شرایطی را فراهم کرد که شورای شهر از پرداخت بدهی‌های مدیران گذشته شانه خالی کند.
با توجه به اهمیت موضوع و احتمال بالا رفتن نا رضایتی عمومی در سطح شهر بوکان، جلسه‌ای اضطراری در شورای تأمین با هدف حل مشکلات سردار بوکان برگزار و در نهایت مصوب شد شهرداری بوکان با پرداخت ٧٠٠ میلیون تومان یک سال اسپانسر این تیم باشد؛ با این توافق برای مدتی مشکلات حل شد و سردار هم نتایج بسیار خوبی در لیگ گرفت، اما بحران مالی شهرداری بوکان هم باعث شد که آن‌ها در تزریق پول به باشگاه با مشکل مواجه شوند، اتفاقی که نه تنها تأثیر منفی روی نتایج خوب سردار بوکان گذاشت و موجب اعتراض کادر فنی و بازیکنان شد، بلکه واکنش تند هواداران را هم در پی داشت و از آن به بعد سردار چندین اسپانسر و مدیرعامل را به خود دیده است که هر کدام پس از اندکی، شانه از بار مسئولیت خالی می‌کنند!
چندی پیش هم پتروشیمی اسوه به عنوان اسپانسر تیم معرفی شد و هیئت مدیره اعلام کرد که در آینده‌ای نزدیک مشکلات مالی و مدیریتی سردار به کلی حل می‌شود، اما پس از گذشت مدت کوتاهی، این حامی هم درد‌های سردار را درمان نکرد و در اوج بازی‌های نیم فصل اول امسال، از پرداخت مبلغ قرارداد بازیکنان خودداری نمود و این مسئله باعث اعتصاب بازیکنان و تعطیلی چند روزه تمرینات شد، این در حالی است که طبق قوانین فدراسیون فوتبال، هیئت مدیره، فارغ از کسب هر نتیجه‌ای موظف به پرداخت حق و حقوق بازیکنان خود است. اما بد عهدی مدیرعامل و عدم توانایی هیئت مدیره، باعث شد سردار شش نفر از بازیکنان خود را از دست داده و هم اکنون با ۱۳ بازیکن در شرایطی بحرانی قرار بگیرد.
در هیئت مدیره سردار تنها دو نفر دارای سابقه ورزشی و فوتبالی هستند که آن‌ها هم حضورشان به سبب مسئولیت مرتبطشان رقم خورده و مسئولیت رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل تیم بر عهده افرادی است که نه تنها ورزشکار و فوتبالی نیستند، بلکه ساکن بوکان هم نیستند و این باعث شده تا دغدغه‌های مردم فوتبال دوست بوکان و درد‌های سردار را درک نکنند و این تیم را در مسیر یک مرگ تدریجی رها کنند!
سرنوشت نامعلوم سردار چندین سوال را در ذهن هواداران به وجود آورده است، براستی غیر فوتبالی‌ها در سردار چه می‌کنند و چه می‌خواهند؟ آیا بهره بردای سیاسی از سردار تکرار می‌شود؟!
تیمی که در بازی‌های خانگی اش نه تنها تمام ۵ هزار صندلی ورزشگاه خاتم‌الانبیا بوکان پر می‌شد، بلکه مردم روی تپه‌های کنار زمین مسابقه هم جمع می‌شدند تا بازی‌های تیم محبوب خود را از نزدیک تماشا کنند و به صعود به لیگ دسته اول فکر می‌کردند، امروزه بازی هایش با حضور اندکی تماشاگر و با امید حفظ جایگاه فعلی اش در جدول، برگزار می‌شود و حال و روز خوبی ندارد!